Γυναίκες καλλιτέχνιδες, γυναίκες δασκάλες, γυναίκες καριέρας, γυναίκες αγρότισσες, γυναίκες φοιτήτριες…..
Με οικογένεια, χωρίς οικογένεια, μόνες με παιδιά……..
Ερωτευμένες, προδομένες, πληγωμένες, μπερδεμένες, αποφασισμένες…..
….και άλλες πολλές, με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πτυχές προσωπικότητας, τις οποίες θα ανακαλύψει κανείς διαβάζοντας το μυθιστόρημα της Bernardine Evaristo….
Ο τίτλος εξαρχής μου κίνησε το ενδιαφέρον. Μια σύγχρονη τοποθέτηση για το γυναικείο φύλο.
Η γραφή της Bernardine Evaristo ιδιαίτερη, πιο ελεύθερη. Γράφει όπως νοίωθει. Αλλάζει παραγράφους χωρίς να ολοκληρώνει μια πρόταση για να δώσει έμφαση, παραλείπει σημεία στίξης, κάνοντας τη γραφή της τόσο παραστατική, που πολλές φορές οδηγεί τον αναγνώστη να οπτικοποεί πρόσωπα και γεγονότα. Δίνει στα πρόσωπα μορφή, σκιαγραφεί τις εκφράσεις τους, φαντάζεται την ενδυμασία τους….
Η ελληνική μετάφραση της Ρένας Χατχούτ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg, οδηγεί ακριβώς στο ίδιο αποτέλεσμα. Αφουγκράζεται τον τρόπο γραφής της Evaristo και τη σχέση που θέλει να δημιουργήσει με τον αναγνώστη.
Δώδεκα γυναίκες αποκαλύπτουν τους εαυτούς τους, χωρίς ταμπού, με απόλυτη ειλικρίνεια.
Μαζί με αυτές αποκαλύπτονται και οι οικείοι τους.
Έτσι το βιβλίο παρουσιάζει γυναικείους χαρακτήρες από το έτος 1800 περίπου έως σήμερα…
Οι λόγοι για να το διαβάσει κανείς γίνονται αντιληπτοί από τις πρώτες κιόλας σελίδες.
Πρόκειται για ένα βιβλίο τόσο ανθρώπινο, τόσο αληθινό, που αν και αρκετές φορές προβάλλει τη σκληρή πλευρά της ζωής και τις μύχιες πτυχές των χαρακτήρων, δεν παύει να παραμένει αληθινό.
Δεν παύει να σου δημιουργεί την αγωνία να γνωρίσεις ακόμα περισσότερα τις γυναίκες του. Οι ηρωίδες συνδέονται μεταξύ τους με απρόβλεπτους τρόπους και κάθε φορά που ανακαλύπτει ο αναγνώστης το δεσμό αυτό, αισθάνεται σα να ξαναβρήκε ο ίδιος μια γνώριμη παρουσία.
Δένεται με τις ηρωίδες, τις κατανοεί, τις συμπονά, εκνευρίζεται, ταυτίζεται, αποστασιοποείται. Ακριβώς σαν να κάνει μια καινούρια γνωριμία.
Μια συναρπαστική αποκάλυψη για το γυναικείο φύλο, για τη γυναίκα μητέρα, ερωμένη, κόρη, φίλη, χωρίς μάλιστα να θέλει να εξάρει το φεμινισμό. Πιο πολύ φαίνεται πως επιδιώκει να τον επαναπροσδιορίσει.
Ένα τόσο δυνατό βιβλίο, που διεισδύει τόσο πολύ στη γυναικεία φύση και καθιστά ισχυρή τη γυναικεία φωνή, δε θα μπορούσε βέβαια παρά να ολοκληρωθεί με τον πιο ισχυρό δεσμό. Μητέρας και κόρης.
Πηγή Εικόνας: https://www.google.com/search?q=%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9,+%CE%93%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1,+%CE%86%CE%BB%CE%BB%CE%BF&rlz=1C1CHBD_enGR919GR919&sxsrf=ALeKk020nA2e-pxyjPwjk5KoaP5KioH5Bg:1621272375478&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwjmvpigntHwAhUCCuwKHZtNCW0Q_AUoAXoECAEQAw&biw=1920&bih=969#imgrc=U-DdasgYE7FUIM
Δάφνη Μελά, Νομικός
