Το θέμα ήταν το Κίνημα του Αναρχισμού. Πως ξεκίνησε και πως εξελίχθηκε;
Είναι ένα νέο Κοινωνικό κίνημα ή ένα παλαιό;
Ποια ήταν η κορυφαία στιγμή του αναρχισμού στην Ελλάδα;
Υφίσταται τελικά ο μετά – αναρχισμός;
Στο πλαίσιο αυτής της εργασίας, αρχικά θα γίνει μια προσπάθεια ορισμού του γενικότερου πλαισίου του Αναρχισμού, έχοντας ως βιβλιογραφική αναφορά διάφορες πηγές και άρθρα. Ξεκινώντας από το Cambridge Dictionary, όπου η έννοια του αναρχισμού αποδίδεται ως πολιτική πεποίθηση που υποστηρίζει ότι πρέπει να υπάρχει ελάχιστη ή και καθόλου επίσημη οργάνωση στην κοινωνία, αλλά και ότι οι άνθρωποι πρέπει να εργάζονται ενωμένοι και ελεύθεροι.
Φτάνοντας στον ορισμό που μας δίνει o David Miller στο Modern Ideologies. Εδώ ο αναρχισμός έχει δύο όψεις. Από το πρίσμα της επικρατούσας άποψης: ο αναρχισμός είναι ένα σύνολο από οχληρά άτομα, που χρησιμοποιούν βία, με σκοπό να διαταράξουν την κοινωνική τάξη﮲μη έχοντας κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν, παρά μόνο χάος, κοινωνική κατάρρευση και αποδιοργάνωση του κανονικού ρυθμού της ζωής.
Στον αντίποδα το πρίσμα των ίδιων των αναρχικών, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι αποσκοπούν στη δημιουργία μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από κάθε μορφή χάους, όπως η βία, ο πόλεμος και η φτώχεια. Φαινόμενα που διαστρεβλώνουν την κοινωνική πραγματικότητα.
Αναστασία Καταράκη, Φοιτήτρια Πολιτικών Επιστημών και Δημοσιογραφίας
