1) Έχει υποστηριχθεί η άποψη ότι η συμφωνία για χάραξη της ΑΟΖ με την Ιταλία θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;
Η άποψη ότι η συμφωνία για χάραξη της ΑΟΖ με την Ιταλία θα έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Η Ελλάδα με την Ιταλία έχουν ήδη κοινά ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή όπως ο ΤΑΡ, το ηλεκτρικό καλώδιο αλλά φυσικά και η θετικά προσκείμενη διάθεση της Ιταλίας ως προς την υπογραφή για τον γνωστό σε όλους αγωγό φυσικού αερίου EASTMED. Η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία θέτει επί τάπητος το θέμα ανακήρυξης και οριοθετήσεων ΑΟΖ και με άλλες γειτονικές χώρες. Το γεγονός ότι και οι δύο χώρες ανήκουν στην ΕΕ κάνει αυτή τη συμφωνία να έχει ακόμη πιο ισχυρές τις θεμέλιες βάσεις που τέθηκαν. Αυτή η συμφωνία είναι το πρώτο βήμα κατοχύρωσης κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
2) Στην περίπτωση της χάραξης ΑΟΖ με την Αίγυπτο τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα, αλλά και η υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας καθίσταται πολύ σημαντικότερη για την ελληνική πλευρά, καθώς συμπεριλαμβάνονται και διεκδικούμενες περιοχές από την Τουρκία. Ποια είναι η εκτίμησή σας για την πορεία αυτής της συμφωνίας;
Οι σχέσεις Ελλάδας – Αιγύπτου πάντα είχαν ισχυρούς δεσμούς. Το γεγονός ότι τίθεται θέμα χάραξης ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών είναι ένα πολύ δυνατό μήνυμα συνεργασίας και σε αυτό συνέβαλε και η πρόσφατη συμφωνία με την Ιταλία. Οι απερίσκεπτες και επεκτατικές ενέργειες της Τουρκίας όσον αφορά την φανταστική ένωση της ΑΟΖ της με την Λιβύη έφεραν πιο κοντά Ελλάδα και Αίγυπτο. Οι προτεραιότητες της Αιγύπτου φαίνεται να άλλαξαν με την διακήρυξη της Τουρκίας για γεωτρήσεις στην Λιβύη συνάμα με την παρουσία του τουρκικού στόλου εκεί. Εάν τελικά υπογραφεί η συμφωνία χάραξης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου αποκλείεται οριστικά κάθε πιθανότητα επέκτασης της Τουρκίας και κατοχυρώνονται με αυτόν τον τρόπο τα ελληνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο θάλασσα.
3) Tα φαινόμενα τουρκικής παραβατικότητας και προκλητικότητας πιστεύετε ότι πρέπει να διευθετούνται με όρους δικαίου και Διπλωματίας ή απαιτείται μια πιο σκληρή γλώσσα σε τέτοιες περιπτώσεις;
Είναι γνωστό πως η Τουρκία είναι μια χώρα που δεν υποτάσσεται εύκολα σε «κανόνες». Θεωρώ πως πάντα θα πρέπει πρώτα να πρυτανεύει η λογική και να βασιζόμαστε στην διπλωματία και στο διεθνές δίκαιο. Παρόλα αυτά η πραγματικότητα έχει δείξει πολλάκις πως η συγκεκριμένη χώρα δεν συμμορφώνεται με επιπλήξεις. Η Τουρκία έχει αποδείξει περίτρανα πως είναι μια χώρα που ανακοινώνει τις επερχόμενες πράξεις της ώστε είτε να «τρομοκρατήσει» τους άμεσα εμπλεκόμενους είτε απλά για να περιμένει αντίστοιχη αντίδραση. Θεωρώ πως στην συγκεκριμένη περίπτωση η χώρα μας θα γίνει κατανοητή από την γείτονα εφόσον αντιδράσουμε δυναμικά, όπως και η ίδια. Πολλές φορές το μόνο που απομένει είναι η δύναμη του «θράσους» .
4) Σε μια κοινωνία που εξελίσσεται κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας συμφωνείτε με την απόφαση του Υπ. Παιδείας να προχωρήσει στην εισαγωγή μαθημάτων ρομποτικής και τεχνολογίας στα σχολεία;
Στις μέρες μας, όπου συνεχώς η τεχνολογία κάνει άλματα και η επιστήμη προχωρά με ραγδαίους ρυθμούς, τα μαθήματα ρομποτικής και τεχνολογίας είναι απαραίτητα εάν θέλουμε να μιλάμε για καινοτόμα και ευέλικτη εκπαίδευση. Ο νους του παιδιού πρέπει συνεχώς να διευρύνεται και να εξελίσσεται ώστε να ανοιχτούν στους μαθητές νέοι ορίζοντες και ενδιαφέρονται πέραν της στείρας γνώσης. Όλα τα μαθήματα όμως είναι απαραίτητα εάν θέλουμε να μιλάμε για σωστή διαπαιδαγώγηση. Η κατάργηση της μουσικής και των καλλιτεχνικών με βρίσκει απέναντι. Πολλά παιδιά μέσω της τέχνης (είτε αυτό είναι η μουσική είτε τα καλλιτεχνικά) βρίσκουν διαφυγή από τα καθημερινά τους προβλήματα. Τα μαθήματα αυτά είναι ένα βάλσαμο, μια νότα απελευθέρωσης από την βαριά καθημερινότητα του μαθητή και αξίζουν να βρίσκονται και αυτά στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα του σχολείου.
5) Θεωρείτε σωστό κάθε νέα κυβέρνηση να πραγματοποιεί αλλαγές στο σύστημα παιδείας, με σκοπό να αναδείξει τις ιδεολογικές της διαφορές από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τη στιγμή που κάτι τέτοιο επηρεάζει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων (μαθητών/φοιτητών/καθηγητών);
Ανέκαθεν θεωρούσα πώς οι βραχυπρόθεσμες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα μόνο σύγχυση προσδίδουν και τίποτε άλλο. Είναι λάθος να γίνεται «επίδειξη ισχύος» της κάθε κυβέρνησης που επέρχεται στην εξουσία μέσω της παιδείας. Ενώ η χώρα μας πολλές φορές έχει φημιστεί για τα λαμπρά μυαλά που παράγει, αντιθέτως τα παιδιά αυτό το ταραχώδες και γεμάτο αλλαγές εκπαιδευτικό σύστημα δεν τα βοηθά καθόλου. Εάν πραγματικά επιθυμούμε μαθητές που να αγαπούν το σχολείο και να έχουν όρεξη για μάθηση, αλλά και καθηγητές γεμάτους ενέργεια να μοιραστούν τις γνώσεις τους με το κοινό τους, θα πρέπει να αναλογιστούμε σοβαρά τις επιπτώσεις που έχουν πάνω τους απερίσκεπτες αλλαγές χωρίς ουσία από εκάστοτε υπουργούς που απλά θέλησαν να αφήσουν την «υπογραφή» τους σε μια κενή στην ουσία «κόλλα χαρτί» .
6) Η οικονομική δυσπραγία πρέπει αναγκαστικά να οδηγεί και σε κοινωνική παρακμή; Μήπως η κοινωνική μας κρίση και η κρίση αξιών είναι μεγαλύτερη από αυτή της οικονομίας;
Πολλές φορές βλέπουμε χώρες που ευημερούν οικονομικά να μην εμφανίζουν σημάδια κοινωνικής παρακμής. Θα μπορούσαμε δηλαδή να συνδέσουμε την οικονομική δυσπραγία μιας χώρας με την κοινωνική σήψη χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητα de facto στο εκατό τις εκατό των περιπτώσεων. Ωστόσο τα γεγονότα δείχνουν πως κοινωνικές ομάδες οι οποίες έχουν μεγάλες ελλείψεις στις βασικές ζωτικές ανάγκες αδιαφορούν για τομείς όπως η εκπαίδευση και η καλλιέργεια παιδείας και αυτό εν μέρει ακούγεται λογικό. Στο άλλο άκρο όμως, πηγαίνοντας σε κοινωνικές ομάδες όπου τους έχουν προσφερθεί τα πάντα απλόχερα, χωρίς κανέναν μόχθο και δυσκολία, βλέπουμε πολλές φορές μια απαξίωση για τον συνάνθρωπο και καμία επιθυμία βελτίωσης και ανάπτυξης της παιδείας θεωρώντας πως δεν είναι αναγκαίο έχοντας όλα τα υπόλοιπα. Και τα δύο άκρα είναι εξίσου άσχημα. Τα λάθος πρότυπα που προβάλλονται, η αδιαφορία για την διαμόρφωση σωστών χαρακτήρων και η επικέντρωση στον ατομισμό έχουν πλάσει μια κοινωνία γκρίζα, απρόσωπη και παγερά αδιάφορη. Η κρίση αξιών φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση και αυτό γίνεται εμφανές κυρίως στις μεγαλουπόλεις όπου οι άνθρωποι κατά πλειοψηφία αδιαφορούν για τον διπλανό τους. Θεωρώ πως η λύτρωση των αξιών μας θα επέλθει μόνο εάν όλοι σκύψουμε συλλογικά πάνω από το ουσιώδες «πρόβλημα» που είναι ο άνθρωπος και κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να φτιάξουμε την ζωή του καλύτερη. Πάντα το εμείς ήταν πιο ισχυρό από το εγώ.
Μανανά Κατερίνα, Απόφοιτη Πολιτικών Επιστημών Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης – Τελειόφοιτη Μεταπτυχιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πειραιά στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών με Τίτλο: “Energy : Strategy, Law & Economics”.
