Όπως είναι γνωστό , τις τελευταίες μέρες ο Νομός Θεσσαλίας βίωσε και βιώνει μια ΄
βιβλική καταστροφή΄΄. Η κακοκαιρία Daniel κατέστρεψε ολάκερη την Θεσσαλία . Η
Καρδίτσα , τα Τρίκαλα , η Λάρισα και ο Βόλος βιώσανε τον όλεθρο . Ο πόνος , ο θυμός , η
απογοήτευση και η θλίψη είναι τα συναισθήματα που κυριεύουν όλη την χώρα πλέον . Η
Ελλάδα , τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν μεγάλο Πόλεμο . Παρόλα αυτά, θα επικεντρωθώ , στην καταστροφή του Νομού Θεσσαλίας. Η Θεσσαλία , δεν είναι η
πρώτη φορά που πνίγεται.
Ήταν 19 Ιανουαρίου του 2020 , όταν χτυπήθηκε από την
κακοκαιρία του Ιανού . Χαρακτηριστικά ο Δήμος Μουζακίου ήταν αυτός που υπέστη τότε ,
τεράστιες καταστροφές . Όλα ξεκίνησαν , όταν κατέρρευσε μια πτέρυγα του Κέντρου Υγείας. Οι νεκροί ήταν 2. Ένας 63χρονος κτηνοτρόφος και μια 40χρονη γυναίκα . Και επανέρχομαι
στην κακοκαιρία Daniel στις 4 Σεπτεμβρίου 2023 . Αυτή η κακοκαιρία ήρθε για να μείνει .
Ήταν 5 φορές μεγαλύτερες οι ζημίες και οι ολέθριες καταστροφές . Θα παραθέσω και εγώ με
την σειρά μου την δική μου εμπειρία έτσι όπως την βίωσα εφόσον η καταγωγή μου είναι από
την Καρδίτσα και συγκεκριμένα από το Παλαιοχώρι Καρδίτσας . Το χωριό σήμανε καμπάνες
την Τετάρτη 6/9/2023 προκειμένου να εκκενωθεί . Το χωριό άρχισε να βουλιάζει και να
βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης . Πολλά σπίτια πνίγηκαν και ενα απο αυτα ήταν
και το δικό μου σπίτι καθώς μπήκε τεράστια ποσότητα νερού , προκαλώντας ανυπολόγιστες
ζημιές. Το χωριό μέχρι τώρα δεν είχε ούτε ρεύμα αλλά ούτε και νερό . Ανθρωποι του
χωριού έτρεχαν να σώσουν τις ζωές τους και τις περιουσίες τους , τα ζωα τους και την σοδειά
τους . Αυτό το γεγονός , μου προκάλεσε πολλά δυσάρεστα συναισθήματα όπως θλίψη,
απόγνωση και στεναχώρια . Αμέσως ενεργοποιήθηκαν , ομάδες εθελοντισμού ώστε να
βοηθήσουν όχι μονο στο χωριό μου αλλά και όλη την Θεσσαλία.
Εδώ θα κάνω λόγο πάλι για την αξία του εθελοντισμού. Είναι μεγάλη υπόθεση και τεράστιο ευτύχημα ο εθελοντικός συντονισμός να ανταποκρίνεται γρηγορότερα από κάθε τι άλλο στην χώρα αυτή . Μεγάλη υπόθεση , άνθρωποι να αφιερώνονται ανιδιοτελώς σε άλλους ανθρώπους . Σας μιλάω και ως άνθρωπος αλλά και ως ανερχόμενη Κοινωνική Λειτουργός . Άνθρωποι της πρώτης γραμμής , οι οποίοι ρισκάρουν την υγεία τους , αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους ή και μη , το επαρκές ή και μη εισόδημα τους και αυτό για να είναι η συνείδηση και η ψυχή τους καθαρή . Είναι τεράστιο ευτύχημα η αλληλεγγύη διότι και στην Αθήνα , ενεργοποιήθηκαν οι Δήμοι ώστε να μαζέψουν είδη πρώτης ανάγκης για να πάνε στην Καρδίτσα , στον Βόλο , στα
Τρίκαλα και στην Λάρισα . Διασώστες , εθελοντές και μη , έτρεξαν να απεγκλωβίσουν
ηλικιωμένους και παιδιά. Οι νεκροί χιλιάδες . Άνθρωποι έχασαν την ζωή τους ,έχασαν την
μάνα τους , τον πατέρα τους , την κόρη τους , τον γιό τους . Αυτό που μου έκανε μεγάλη
εντύπωση, είναι η ανθρώπινη δύναμη . Μόνο όταν έχουμε ο ένας τον άλλον μπορούμε να
κάνουμε πολλά . Μόνο όταν ενωνόμαστε , μπορούμε να καταφέρουμε τα αδύνατα.
Προσωπικά , βάζοντας και εγώ το λιθαράκι μου , με το να προσφέρω είδη πρώτης ανάγκης ,
έχω ήρεμη την συνείδηση μου και την ψυχή μου . Αυτό διότι μέσα από την αξία του
εθελοντισμού ανακαλυψα ότι μου αρέσει να βοηθάω και να προσφέρω έχοντας την αμοιβή
της ηθικής ικανοποίησης . Σε αυτή την χώρα μόνο αν έχεις τις αξίες του σεβασμού , της
αξιοπρέπειας , της ενσυναίσθησης πηγαίνεις μπροστά και προχωράς ώς άνθρωπος . Μεγάλο
ευτύχημα. Έχοντας λοιπόν , ο ένας τον άλλον σώθηκαν ψυχές , σώθηκαν σοδειές και
περιουσίες . Πολύ όμορφο να ξέρεις ότι έχεις σώσει έστω και μια ψυχή πάνω στον πλανήτη .
Σας μιλάω ως ανερχομενη Κοινωνική Λειτουργός και που πλέον ανακαλύπτω σιγά σιγά ότι
το να είσαι στην πρώτη γραμμή είναι μεγάλη υπόθεση . Η Θεσσαλία , πνίγηκε χάνοντας
πολλούς από τους ανθρώπους της . Αυτό που γνωρίζω εγώ είναι ότι ποτέ δεν τα βάζει κάτω η
Πατρίδα μου . Πάντα θα τα καταφέρνει.
Αλεξάνδρα Μούντζια, Πολιτικός Επιστήμονας – Φοιτήτρια Κοινωνικής Εργασίας
