Μελετώντας την ιστορική εξέλιξη των αλλεπάλληλων και οδυνηρών για τους λαούς «οικονομικών κρίσεων» (ποιος ξεχνάει τη δικιά μας πρόσφατη εμπειρία!), διαπιστώνεται σε όλες ανεξαιρέτως ένα κοινό γνώρισμα που συμπυκνώνεται στη ρήση: «οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι». Κάθε φορά και εντός των ορίων που περιστοιχίζεται και το δικό μας αναπτυξιακό μοντέλο παραγωγής, παρατηρείται η ίδια σκληρή πραγματικότητα. Τα κατώτερα λαϊκά στρώματα καλούνται να επωμιστούν το δυσανάλογο με τις δυνατότητες τους πακέτο εξόφλησης χρέους. Στην αντίπερα όχθη, οι ευημερούντες των ανώτατων κοινωνικών τάξεων αυξάνουν τα κέρδη τους. Και κάπως έτσι η ψαλίδα συνεχώς διευρύνεται…
Με αφετηρία αυτή τη σκέψη μια ομάδα 102 εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων απ’ όλο τον κόσμο αποφάσισαν να συντάξουν μια επιστολή απευθυνόμενοι σε αρχηγούς κρατών. Το περιεχόμενο της δεν θυμίζει σε τίποτα την αναλγησία που εμείς οι… «κοινοί θνητοί» τους καταλογίζουμε! Ίσα ίσα που σε αυτή τη δημοσιευμένη επιστολή αξιώνουν από τις κυβερνήσεις «την επιβολή μόνιμων φόρων περιουσίας στους πλουσιότερους». Η αιτία, όπως αναφέρουν, είναι η ακραία ανισότητα που μαστίζει τις κοινωνίες. Με αυτό τον τρόπο ευελπιστούν να συμβάλλουν στη μείωση της και την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των μη πλούσιων.
Οι συντάκτες της επιστολή αναγνωρίζουν ότι το τρέχον φορολογικό σύστημα είναι ευνοϊκό σε αυτούς και πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου να καταστεί πιο δίκαιη η φορολογία και για τους εργαζόμενους. Παραδέχονται επίσης ότι η πανδημία στάθηκε αφορμή για να δουν το πλούτο τους να αυξάνεται, τη στιγμή που το λαϊκό εισόδημα δεν σταμάτησε να συρρικνώνεται. «Φορολογήστε μας, τους πλούσιους, και φορολογήστε μας τώρα», αναφέρουν εμφατικά στην επιστολή τους.
Αυτό θα ήταν αρκετό, επισημαίνουν, «για να «βγάλει 2,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια, να φτιαχτούν αρκετά εμβόλια για τον πλανήτη και να παρασχεθεί καθολική υγειονομική περίθαλψη». Να μια αισιόδοξη προοπτική για όλους τους κατατρεγμένους της οικουμένης! Είναι αυτή άραγε η λύση; Το φως στην άκρη του τούνελ;
Στη πραγματικότητα όλο αυτό που ζητάνε στην επιστολή τους δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα άρτια κατασκευασμένο επικοινωνιακό σόου, αντίστοιχο με εκείνο της συζήτησης που προηγήθηκε λίγους μήνες νωρίτερα για την άρση της πατέντας των εμβολίων. Μια συζήτηση που είχε ανοίξει με την γνωστοποίηση της πρόθεσης της αμερικανικής κυβέρνησης να στηρίξει προσωρινή άρση της πατέντας για τα εμβόλια κατά της Covid-19. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κατατέθηκε και εγκρίθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο σχετική τροπολογία, προκαλώντας ξανά αναταραχές…
«Μεγάλη νίκη! Το ΕΚ ζητά με τροπολογία που μόλις εγκρίναμε την άρση της πατέντας για τα εμβόλια για Covid_19, για να ενισχυθεί η παγκόσμια πρόσβαση σε οικονομικώς προσιτά εμβόλια». Αυτό ήταν το μήνυμα του επικεφαλής της ευρωμάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη στα social media, στον απόηχο αυτής της ψηφοφορίας. Όλη η ουσία αυτής της ανάρτησης εντοπίζεται στο «ζητά με τροπολογία», καθώς δεν πρόκειται περί έγκρισης. Η πατέντα δηλαδή παρέμεινε και παραμένει ως και τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο επτασφράγιστο μυστικό.
Όπως με την επιστολή των πλούσιων, έτσι και με την αξίωση της έγκρισης για την άρση της πατέντας (και όχι την έγκριση της άρσης της πατέντας) διασκεδάστηκαν οι εντυπώσεις για όλους όσους επιβαρύνονται από τις συνέπειες της πολιτικής που αφενός χαράζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφετέρου αμφισβητεί η ομάδα των 102 πλουσίων! Ακόμη και αν πραγματοποιούταν η ευχή για μόνιμη φορολόγηση σε αυτούς που κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό πλούτου, η οικονομική βάση θα έμενε στο απυρόβλητο. Το σύστημα δηλαδή που αναπαράγει κρίσεις ξανά και ξανά, αυξάνοντας τα πλούτη των πλουσίων και οδηγώντας στην ανέχεια εκατομμύρια άλλους, θα έμενε ανέγγιχτο. Όπως τουλάχιστον διαπιστώνεται από την επιστολή.
Η ρίζα του κακού με άλλα λόγια θα παραμείνει σε ισχύ ακόμη και αν φορολογηθούν οι 102. Όλο αυτό θυμίζει μια προσπάθεια ωραιοποίησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής εκ μέρους τους, μια προσπάθεια να καταστήσουν πιο προσιτό στο ευρύ κοινό –και όχι μόνο τους αποδέκτες της επιστολής τους- το μοντέλο παραγωγής που τους έκανε ακόμη πλουσιότερους εν μέσω πανδημίας και lockdown. Το εάν όλοι εμείς, ως ευρύ κοινό, δεχτούμε να υποκύψουμε σε αυτή τους την επιδίωξη, τότε θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι και οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πράγματι ελπίζουν ότι η άρση της πατέντας και με τις ευχές του προέδρου Μπάϊντεν μάλιστα, βρίσκεται στα σκαριά…
Η λέξη στοργή κρύβει μέσα της την λέξη οργή. Δεν είναι βέβαια ξεκάθαρο ποιο είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί ανάμεσα στους 102. Η οργή τους για την αδικία(!) που τους καθιστά πιο ευνοημένους από το φορολογικό σύστημα, αυξάνοντας το πλούτο τους ή η στοργή και η συμπόνοια που θέλουν να επιδείξουν απέναντι σε όλους εμάς και οι κυβερνώντες δεν τους το επιτρέπουν; Σε κάθε περίπτωση ας περιμένουμε μαζί και με τον Δημήτρη Παπαδημούλη και την ψηφοφορία που θα ζητά την έγκριση για την επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας παγκοσμίως.
Θανάσης Σκούφιας, απόφοιτος τμήματος Βαλκανικών Σλαβικών Ανατολικών σπουδών
ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:
