Written by 9:06 μμ Αρθρογραφία, Επικαιροτητα

Φοιτητικές Παρατάξεις: Aυτή η μάστιγα | Οδυσσέας Δημόπουλος

Οι τρυφερές ηλικίες των νέων φοιτητών οφείλουν να ενημερώνονται για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, να συμμετέχουν στα κοινά και να προετοιμάζονται για το αύριο. Η ύπαρξη του φοιτητικού συλλόγου, προς προάσπιση των φοιτητικών δικαιωμάτων και ανάδειξη των αιτημάτων των σχολών παραμένει «ιερό» δικαίωμα. Για να επιστρέψει όμως στους νέους φοιτητές η επιθυμία να αναλάβουν ξανά συλλογικές δράσεις, υπέρ των σχολών τους, προτείνεται η άμεση αποκομματικοποίηση των φοιτητικών νεολαίων.

Ένα από τα θέματα των ημερών μας είναι τα ανατρεπτικά αποτελέσματα, που προέκυψαν από τις φοιτητικές εκλογές της χώρας. Η ΔΑΠ, η φοιτητική παράταξη της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας, έχασε την πρωτοκαθεδρία μετά από αρκετά χρόνια, με αποτέλεσμα να προκληθεί μαζική αναταραχή στους πολιτικούς και κοινωνικούς αναλυτές του τόπου. Τι έφταιξε; Θα ξανασυμβεί; Μήπως οι φοιτητικές κάλπες αποτελούν προάγγελο του αποτελέσματος των εθνικών εκλογών; Αναλύσεις επί αναλύσεων, για να εξηγηθεί το προφανές: Οι φοιτητές τελειώνουν από μόνοι τους τις φοιτητικές παρατάξεις. Από τις πρώτες στιγμές της φοιτητικής του ζωής, κάθε νέος φοιτητής έρχεται αντιμέτωπος με τα μέλη παρατάξεων, που είναι πρόθυμα να του προσφέρουν βοήθεια, για να ολοκληρώσει ορθά και έγκαιρα την εγγραφή του στη σχολή, να τον ενημερώσουν για το πρόγραμμα σπουδών και τους καθηγητές. Οι καταστάσεις αυτές περνούν από γενιά σε γενιά δημιουργώντας ένα πανεπιστημιακό κατεστημένο με τους εκπροσώπους των κομμάτων να αναλαμβάνουν έναν συγκεκριμένο διαχρονικό ρόλο. Γίνεται εύκολα αντιληπτή η απουσία ενός έμπιστου πανεπιστημιακού οργάνου, με αρμοδιότητα την συντονισμένη και μεθοδική ένταξη των νεοαφιχθέντων φοιτητών στις σχολές τους.

Το ερώτημα είναι ένα και είναι συγκεκριμένο: Υπάρχει ακόμα θέση για τα κόμματα μέσα στα πανεπιστήμια; Οι φοιτητικές κάλπες έδωσαν μια μεγάλη απάντηση στους εκπροσώπους των κομμάτων φθάνοντας τα ποσοστά της αποχής ακόμα και στο 70%. Συγκεκριμένα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, από τους 43.000 ενεργούς φοιτητές (76.000 εγγεγραμμένοι), ψήφισαν 6042 φοιτητές, δηλαδή 14% επί των ενεργών φοιτητών (8% επί των εγγεγραμμένων). Ο φοιτητικός κόσμος απορρίπτει τους κομματικούς στρατούς, σε μια προσπάθεια να εκσυγχρονιστούν τα ελληνικά πανεπιστήμια, στα πρότυπα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών πανεπιστημίων.

Η παρεχόμενη γνώση που προσφέρεται από τα ελληνικά ιδρύματα της χώρας αποτελεί ύψιστη ευκαιρία για κάθε νέο και νέα, που επιλέγει να σπουδάσει στον τόπο του. Αναμφισβήτητα, η φοιτητική κοινότητα χρειάζεται την κάλυψη κάποιων βασικών αναγκών, που θα έχουν σαν στόχο την ομαλή λειτουργία των μαθημάτων, την υπεράσπιση των φοιτητικών δικαιωμάτων και την εξασφάλιση των φοιτητικών προνομίων. Σε ένα ιδανικό πανεπιστημιακό πρότυπο, ο φοιτητικός σύλλογος κάθε σχολής θα αποτελούνταν από ακηδεμόνευτα μέλη, με μοναδικό πρόσταγμα την προάσπιση των φοιτητικών αναγκών. Οι κομματικές παρατάξεις αδυνατούν να διαδραματίσουν τον συγκεκριμένο ρόλο, καθώς συνηθίζουν να προωθούν κομματικές ατζέντες, εξυπηρετώντας κατά κύριο λόγο τους πολιτικούς φορείς τους και αδιαφορούν για τα ουσιαστικά θέματα της εκάστοτε σχολής. Η παρουσία λοιπόν των κομματικών φορέων στους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων, δεν αποτελεί την απόδειξη νεανικής πολιτικής και ιδεολογικής δράσης των νέων αλλά ένα παλαιωμένο σύστημα πελατειακού κομματισμού, που ουδεμία σχέση έχει με τους φοιτητικούς αγώνες των σπουδαστών, κατά τη μεταπολίτευση. Ο τρόπος λειτουργίας τους σήμερα έχει απωλέσει τον θεσμικό του ρόλο και την εμπιστοσύνη της φοιτητικής κοινότητας. Παρουσιάζεται πρόβλημα ακόμα και στην κοινή πολιτική δράση με αποτέλεσμα τις συνεχείς συγκρούσεις και τις διαρκείς διαφωνίες. Η στάση αυτή δικαιώνει όσους επέλεξαν να απέχουν από την εκλογή των οργάνων διοίκησης αναμένοντας ριζικές αλλαγές στον τομέα της φοιτητικής εκπροσώπησης.

Φυσικά στόχος μας δεν είναι να υποστηρίξουμε απολιτίκ συμπεριφορές, δημιουργώντας μια νεολαία αποξενωνόμενη από τα πολιτικά τεκταινόμενα. Οι τρυφερές ηλικίες των νέων φοιτητών οφείλουν να ενημερώνονται για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, να συμμετέχουν στα κοινά και να προετοιμάζονται για το αύριο. Η ύπαρξη του φοιτητικού συλλόγου, προς προάσπιση των φοιτητικών δικαιωμάτων και ανάδειξη των αιτημάτων των σχολών παραμένει «ιερό» δικαίωμα. Για να επιστρέψει όμως στους νέους φοιτητές η επιθυμία να αναλάβουν ξανά συλλογικές δράσεις, υπέρ των σχολών τους, προτείνεται η άμεση αποκομματικοποίηση των φοιτητικών νεολαίων. Έχει ωριμάσει αρκετά η ιδέα και έχει έρθει ο καιρός να απομονωθούν οι «επαγγελματίες» φοιτητές, που χτίζουν καριέρες από τα φοιτητικά πόστα. Η εικόνα των ελληνικών πανεπιστημίων με αφίσες στους τοίχους, αντιαισθητικά τραπεζάκια στους διαδρόμους και βανδαλισμούς των κτηρίων, σε τίποτα δεν ταιριάζει με την εικόνα που οφείλουν να έχουν οι ανώτερες και ανώτατες σχολές της χώρας. Με τον φοιτητικό κόσμο να τους έχει γυρίσει πλέον φανερά την πλάτη, ελπίζουμε οι κυβερνήσεις του μέλλοντος να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων ως κομματικά φυτώρια και να τους μεταμορφώσουν σε χώρους μάθησης, έρευνας και κοινωνικοποίησης. Το πανεπιστημιακό «κατεστημένο» καλείται πλέον να αλλάξει προς όφελος των φοιτητών του.

Οδυσσέας Δημόπουλος, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Νεότερης Ιστορίας

Πηγή Εικόνας: https://www.google.com/search?q=%CF%86%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82+%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82&rlz=1C1GIGM_enGR866GR866&sxsrf=ALiCzsbPNWpSnNV8UYke_43YsATv52bRYw:1653328809371&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwiukoTjmfb3AhVliv0HHS8QAVIQ_AUoAnoECAEQBA&biw=1680&bih=939&dpr=1#imgrc=yNjXPLZi-_JTdM

(Visited 187 times, 1 visits today)

Κλείσιμο