Το 2021 ήταν μια δύσκολη χρονιά για τη πλειοψηφία των ανθρώπων. Η πανδημία σε συνδυασμό με τον περιορισμό της ελεύθερης μετακίνησης (lockdown), την έντονη και βίαιη πολλές φορές αστυνομική καταστολή, την επιλογή της μη ουσιαστικής χρηματοδότησης και ενίσχυσης του ΕΣΥ με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και κλίνες ΜΕΘ, την ψήφιση αντεργατικών νομοσχεδίων που νομιμοποιούν το 10ωρο, τις φθηνές υπερωρίες και τα φθηνά εργατικά χέρια, κλείνοντας το μάτι ουσιαστικά στην εργοδοσία και προκαλώντας την περαιτέρω όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, όλα αυτά τα οποία έζησε φέτος η ελληνική κοινωνία (και όχι μόνο) είχαν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα έντονα αρνητικό κλίμα για κοινωνικές διεκδικήσεις και για τον αγώνα προς μια κοινωνία που θα φροντίζει για το καλό των πολλών και όχι για τα κέρδη του 1%. Παρ ‘όλα αυτά, η εργατική τάξη βγήκε στους δρόμους, διεκδίκησε τα αυτονόητα και μάλιστα κάποιες φορές κέρδισε το αγαθό του να δουλεύεις για να ζεις και όχι να ζεις για να δουλεύεις.
Τα παραδείγματα των αγώνων των εργαζομένων της e-food και της cosco είναι ενδεικτικά. Οι διανομείς της e-food διέρρευσαν στα social media τον στυγνό εκβιασμό των εργοδοτών τους, ότι δηλαδή ή θα δουλεύουν ως συνεργάτες (κάτι που συνεπάγεται ευέλικτα ωράρια και μη σταθερό μισθό) ή θα απολυθούν εάν δεν δεχθούν αυτή την αλλαγή στην εργασία τους. Από τη στιγμή εκείνη, οι υπάλληλοι της e-food προχώρησαν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρόμενοι για αυτή την εργοδοτική αυθαιρεσία. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε ένα μεγάλο κύμα υποστήριξης στα social media από ανθρώπους που είτε χρησιμοποιούσαν είτε όχι τις υπηρεσίες της εν λόγω εταιρείας και έγραψαν μια σειρά από πολλά αρνητικά σχόλια στα οποία δήλωναν την αγανάκτηση και τον θυμό τους σχετικά με την πολιτική της εταιρείας καθώς ακόμα και τη πρόθεσή τους να μη χρησιμοποιήσουν ξανά την εφαρμογή της εάν δεν πάρει πίσω την αυθαίρετη αυτή απόφαση. Η μάχη των εργαζομένων λοιπόν σε συνδυασμό με την ευρύτερη υποστήριξη της κοινωνίας, οδήγησαν τους κεφαλαιοκράτες της e-food να πάρουν πίσω τον εκβιασμό που έθεσαν και να αφήσουν τους διανομείς τους να δουλεύουν στην εταιρεία ως υπάλληλοι με δικαιώματα και όχι ως συνεργάτες, με σταθερά ωράρια και μισθούς.
Οι λιμενεργάτες της COSCO έδωσαν και αυτοί τον δικό τους συλλογικό αγώνα και δικαιώθηκαν. Οι εργαζόμενοι με αποφασιστικότητα και μαχητικότητα προχώρησαν και σε παύση εργασιών καθηλώνοντας το λιμάνι ούτως ώστε να μη δουλεύει τίποτα και απαιτούσαν από την εργοδοσία την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και κατοχύρωση των μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας. Μετά λοιπόν από αρκετές μέρες απεργιακών κινητοποιήσεων και αγώνων και με τη κοινωνία πάλι στο πλευρό των υπαλλήλων, η εταιρεία αναγκάστηκε να κάνει δεκτά τα περισσότερα αιτήματα των διαμαρτυρόμενων, καθώς και αυξήσεις στα μικτά ημερομίσθια μεσοσταθμικά από 4% έως και 4,5% για όλες τις ειδικότητες, δηλαδή για όλους τους εργάτες της cosco.
Έντονο ήταν το κλίμα στη Καβάλα, όπου προχώρησαν σε δυναμική πορεία μέλη εργατικών σωματείων και φορέων της πόλης, καταδικάζοντας την αστυνομική καταστολή και στηρίζοντας των αγώνα των εργαζόμενων στα «Πετρέλαια Καβάλας», οι οποίοι όπως και οι υπάλληλοι της e-food και cosco, απαιτούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας που να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την υγεία τους, αλλά και την ευημερία της ευρύτερης κοινωνίας. Η σύγκρουση της συμμαχίας της κοινωνίας της Καβάλας και των εργαζόμενων στα «Πετρέλαια» προβλέπεται μετωπική, καθώς οι διαμαρτυρόμενοι δηλώνουν πως δε θα σταματήσουν τον αγώνα εάν δεν εκπληρωθούν τα αιτήματα της πλειοψηφίας. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, οι πιθανότητες να δικαιωθούν είναι αρκετές.
Μια νίκη της εργατικής τάξης του εξωτερικού αναζωπυρώνει ακόμη περισσότερο τις ελπίδες για ταξική αφύπνιση και επίτευξη της κοινωνικής δικαιοσύνης σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι εργαζόμενοι της γνωστής εταιρείας <<Kellog’s>>, πέτυχαν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους μετά από 11 εβδομάδες εργατικών κινητοποιήσεων. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις ΗΠΑ πάλεψαν ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, σε μισθούς που δε τους επέτρεπαν να ζουν με αξιοπρέπεια, σε ωράρια που τους οδηγούσαν στην εξάντληση, σε δύσκολες και επικίνδυνες για εκείνους συνθήκες εργασίας και ακόμα και σε έλλειψη ασφαλιστικής κάλυψης και κατάφεραν να νικήσουν μια εταιρεία κολοσσό στον χώρο των δημητριακών. Πιο συγκεκριμένα, πέτυχαν την υπογραφή μιας πενταετούς συμφωνίας, η οποία προβλέπει αυξήσεις στους μισθούς πάνω από τον πληθωρισμό, αναγνώριση κλιμακίων παλαιότητας – προϋπηρεσίας των εργαζομένων με ανάλογη προσαύξηση μισθού, περισσότερα επιδόματα και κατοχύρωση καλύτερων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων.
Όλοι αυτοί οι αγώνες των εργαζομένων δείχνουν ότι οι άνθρωποι είναι πλέον έτοιμοι να ενωθούν και να παλέψουν συλλογικά για μια καλύτερη ζωή και να πάνε κόντρα στους κεφαλαιοκράτες που προσδοκούν στην εκμετάλλευση του κόπου των πολλών για να βγάλουν κέρδος, καθώς και στις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που είναι ταγμένες να υπηρετούν το κεφάλαιο. Το πιο σημαντικό που έχουν να μας πουν οι αγώνες που αναφέρθηκαν, είναι ότι πρέπει να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας και να μη συμβιβαζόμαστε με αυτά που μας λένε ότι αξίζουμε. Αξίζουμε πολύ περισσότερα από αυτά που πιστεύουμε εμείς οι ίδιοι και έχουμε τη δύναμη να τα κερδίσουμε, αρκεί να δείξουμε πίστη στα ιδανικά των συλλογικών αγώνων, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μας είχαν φλομώσει στα ψέματα όλοι, κυβερνήσεις, κεφαλαιοκράτες και συνδικαλιστές «δούλοι» της εργοδοσίας ότι αυτός είναι ο κόσμος, κέρδη για τους λίγους και εκμετάλλευση των πολλών και ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Η εναλλακτική υπάρχει στη σύγκρουση των κοινωνικών τάξεων και στη κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και δημιουργίας πλούτου, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένας κόσμος στον οποίο οι άνθρωποι θα ζουν πραγματικά ελεύθεροι, χωρίς να υπηρετούν τα συμφέροντα κάποιου κεφαλαιοκράτη ή να είναι σκλάβοι της εξουσίας του γραφειοκράτη. Η νίκη δεν είναι εγγυημένη και δεν θα έρθει σύντομα, ωστόσο, όπως είχε πει και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, «άμα αγωνιστείς, μπορεί και να χάσεις, αν όμως δεν αγωνιστείς, έχεις ήδη χάσει».
Πέτρος Νικολούδης, Kοινωνικός Eπιστήμονας, Φοιτητής Κοινωνικής Εργασίας
Πηγές:
