Υπήρχαν πολλά που έπρεπε να γίνουν στην κατεστραμμένη Ευρώπη μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιπρόσθετα οι Έλληνες είχαν να ξεπεράσουν πέρα από την οικονομική κρίση και την ηθική, αφού ο Εμφύλιος Πόλεμος (1946-49) έφερε έναν ακόμα πολιτικό και κοινωνικό Διχασμό. Πολλοί κατέφυγαν αναπόφευκτα στην μετανάστευση βοηθούμενοι από την Διακυβερνητική Επιτροπή Μετανάστευσης (Δ.Ε.Μ.Ε.) που αποτέλεσε κομμάτι της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών.
Το άρθρο αυτό έχει σκοπό να αναδείξει την δράση της Δ.Ε.Μ.Ε. στην Ελλάδα μέσα από έγγραφα του μετανάστη Μαντζουράνη Κουναδίνη που αναζήτησε την τύχη του στην μακρινή Βραζιλία το 1955. Μέσα σε επίσημα έγγραφα που εντοπίστηκαν κατά την εξέταση του Αρχείου της Οικογένειας Κουναδίνη, τονίζεται η εκπαίδευση των υποψήφιων μεταναστών σε εκπαιδευτήρια ταχύρυθμης τεχνικής κατάρτισης οργανωμένα από την Δ.Ε.Μ.Ε. στην Ελλάδα. Τα μαθήματα ήταν προσαρμοσμένα στις ανάγκες της Βραζιλίας που αναπτυσσόταν βιομηχανικά την εποχή εκείνη, αποτελώντας την χώρα υποδοχής για πολλές χιλιάδες Ελλήνων στα μεταπολεμικά χρόνια. Ο συντονισμός της μετανάστευσης αλλά και μετεγκατάστασης από την Δ.Ε.Μ.Ε. , πλέον Δ.Ο.Μ. (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης) αποτέλεσε και αποτελεί ως τις μέρες ένα τιτάνιο έργο που αξίζει σεβασμού.
Ευχαριστίες:
Ευχαριστώ από καρδιάς την Βασιλική Κουναδίνη, κόρη του Μαντζουράνη Κουναδίνη που μου εμπιστεύτηκε το Αρχείο της Οικογένειας της για την συγγραφή του παραπάνω άρθρου.
Μιχάλης Κατσικαρέλης, Ιστορικός
Πηγή Εικόνας: Αρχείο Michael Matantos (Πρόκειται για το πλοίο Ιονία με το οποίο απέπλευσε ο Κουναδίνης από το λιμάνι του Πειραιά)
