Οι σολωμικοί βυθοί | Όλγα Ντέλλα
Όσο εξαγριώνεται αυτός ο αθεμελίωτος άνθρωπος, τόσο πιο κραυγαλέο γίνεται ότι η μόνη ηθική για την οποία θα έπρεπε να αγωνιούμε είναι -και μάλιστα σε επιτακτικό βαθμό- η αγάπη -αυτή πολλά θα έσωζε, πολλούς θα άφηνε ν’ ανθίσουν.
Περιήγηση σε επιδημικά παρελθόντα | Χρύσα Χατζηκανέλλου Γαζή
Το αντίδοτο του θανάτου, είναι η ίδια η ζωή.
Η αναθεώρηση του Συντάγματος των Ελλήνων κατά την Β’ Εθνική Συνέλευση του Άστρους, στις 13 Απριλίου του 1823 | Μιχάλης Κατσικαρέλης
Στα Συντάγματα διακρίνονται ακόμα, οι προσδοκίες της λαϊκής θέλησης αλλά και η συλλογική νοοτροπία της εποχής.
Από το δίκαιο της ανάγκης στην αφαίρεση των παρωπίδων | Μαριτίνα Καραβασιλειάδου
Ο εξισωτικός χαρακτήρας της πανδημίας μας ωθεί να εγκαταλείψουμε την σανίδα της έπαρσης, ενώ ο εγκλεισμός να νοσταλγήσουμε την ανάγκη της ένωσης, της ανθρώπινης επαφής με έναν -μακάρι- αναθεωρημένο τρόπο σκέψης.
