Η Δολοφονία της πριγκίπισσας Σίσσυς | Εβελίνα Παπαδοπούλου
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ, δεν συνήλθε ποτέ από την απώλεια της. Είπε: «Κανείς δεν γνωρίζει πόσο πολύ είχαμε αγαπηθεί. Τίποτα πια δεν με κρατά σ’ αυτή τη γη».
O Θεός αγαπάει το χαβιάρι | Ιωάννης Κελέσης
Το 1824 ο γέρος και ταλαιπωρημένος πια Ιωάννης Βαρβάκης επισκέπτεται για τελευταία φορά την πατρίδα του, τα Ψαρά. Η Καταστροφή του νησιού από τους Οθωμανούς έχει αφήσει μία εικόνα ξένη και επίπονη στο Βαρβάκη, από τις περιγραφές του οποίου ορμώμενος ο Διονύσιος Σολωμός γράφει το εξής επίγραμμα «Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περπατώντας η δόξα μονάχη, μελετά τα λαμπρά παλληκάρια και εις την κόμην στεφάνι φορεί, γινωμένο από λίγα χορτάρια, που ‘χαν μείνει στην έρημη γη». Αυτό όμως είναι το τελευταίο κεφάλαιο της ζωής ενός κουρσάρου που έγινε ευεργέτης δύο εθνών και καλό θα ήταν να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Υπόθεση Μέρτεν| Εβελίνα Παπαδοπούλου
Ο Μαξ Μέρτεν ήταν ανώτατος εισαγγελέας της ναζιστικής Γερμανίας. Ήρθε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη το 1942 για να αναλάβει την εποπτεία της εκδίωξης των Εβραίων της Μακεδονίας, θέση που διατήρησε ως το 1944 που μετατέθηκε στην Γιουγκοσλαβία. Ο Μέρτεν διασκέδαζε την επιβολή καταναγκαστικής εργασίας στους Εβραίους, ενώ με μεγάλη χαρά υπέγραψε διάταγμα για τη μεταφορά των Εβραίων της περιοχής σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και την καταστροφή των περιουσιών τους. Η ενοχή του για τα εγκλήματα αυτά είναι πέραν πάσης αμφιβολίας.
Σάμπρα και Σατίλα: οι βίαιες σφαγές των Παλαιστινίων | Eβελίνα Παπαδοπούλου
Η Σάμπρα και η Σατίλα αποτελούν μνημείο προς τους εγκληματίες που απέφυγαν τις ευθύνες τους, που ξέφυγαν. Και ίσως κάπως μας εκφράζει. Ευθύνες για αυτό το ακραίο σκηνικό βίας καταλογίζονται εν τέλει στο Ισραήλ για το στρατό του, στον Λίβανο για τους Φαλαγγίτες, στη Δύση, στους Αμερικάνους, στους Άραβες. Γιατί όταν θέλουμε να λέμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία ελεύθερη, ένοχοι είναι κάποιοι αλλά υπεύθυνοι όλοι.