Μία δυνητική ακροδεξιά κρίση μπορεί παρά ταύτα να αποτελέσει τεράστια ευκαιρία για την Ευρώπη, που έχει δείξει την ικανότητα της στη διαχείριση κρίσεων κι επιβεβαιώνει αυτό που υποστηρίζουν οι στωικοί κι επαληθεύεται σήμερα στο ακέραιο «ουδέν κακόν, αμιγές καλού». Η σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία έχει διδάξει ότι οι «καλοί» που βρίσκουν λύσεις, είναι αθροιστικά περισσότεροι από τους «κακούς» που δημιουργούν κρίσεις. Σε αυτή την παραδοχή οφείλει να πατήσει η ενωμένη Ευρώπη για να συνεχίσει να είναι με τους «καλούς» της ιστορίας, που στο τέλος πάντα νικάνε.

Με τον όρο διοίκηση εννοούμε μια προσπάθεια από πολλούς ανθρώπους που χρησιμοποιούν ορθολογικές κι επιστημονικές μεθόδους με βάση τις επιλογές τους και σκοπός τους είναι η καλύτερη απόδοση μιας οργάνωσης (τι είναι κράτος, τι είναι επιχειρήσεις, τι είναι σχολείο). Για τον όρο ηγεσία όπως και για τον όρο μάνατζμεντ δεν μπορούμε να πούμε πως υπάρχει ένας αποδεκτός ορισμός στις μέρες μας. Σε γενικές γραμμές, η ηγεσία, είναι μια από τις βασικές έννοιες της θεωρίας της διοικητικής επιστήμης. Με βάση τις κοινωνικές οργανώσεις, με την ηγεσία, μπορούμε να έχουμε επιτυχία ή αποτυχία. Κυρίως αυτό απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Όσο περνούσαν τα χρόνια δημιουργήθηκαν κάποιες κατηγορίες ηγεσίας.

Ο νόμος είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ μιας αξιόποινης και μιας νόμιμης πράξης… μέχρι η αξιόποινη πράξη να χαρακτηριστεί (ή και να γίνει) νόμιμη όταν πρέπει να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Στην προκειμένη περίπτωση, την παρακολούθηση των πολιτικών αντιπάλων, κατά παράβαση της ατομικής τους ελευθερίας. Ο νόμος άλλωστε δεν είναι παρά η σκαλωσιά γύρω από το οικοδόμημα της ανθρώπινης ελευθερίας. Δεν ζει μέσα στο κτήριο όμως.