Συμπληρώνονται λίγα 24ωρα από την ιστορική ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο των Η.Π.Α., όπου και έγινε ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός που κατάφερε κάτι τέτοιο. Σίγουρα μεγάλη η τιμή για έναν Έλληνα να δέχεται το χειροκρότημα και τις θετικές εντυπώσεις τόσο από Ρεπουμπλικανούς όσο και από Δημοκρατικούς του Αμερικανικού Κογκρέσου. Η ομιλία εκτός φυσικά από ιστορικά γεγονότα, περιείχε ότι ακριβώς θα ήθελε ο ελληνικός λαός να απευθύνει στον υπόλοιπο κόσμο. Μίλησε για την αναγκαιότητα της υπεράσπισης των εθνικών μας δικαιωμάτων αλλά και δίνοντας σαφή κατεύθυνση σε αυτό που τόσο σθεναρά τονίζει τόσο η κυβέρνηση όσο και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ανά καιρούς στο ελληνικό κοινοβούλιο, ότι η Ελλάδα δεν απειλείται.
Μεγάλη συγκίνηση σε πολλούς προκάλεσε το γεγονός ότι αναφέρθηκε στην Ουκρανία και στο Κυπριακό ζήτημα. Δε δίστασε να μιλήσει για αυτό το θέμα, και να ζητήσει από τον Αμερικανικό λαό και το Κογκρέσο να μην κλείνουν τα μάτια στο ζήτημα της Κύπρου. Ένα μήνυμα βέβαια το οποίο ανοιχτά κατευθυνόταν κατά την προσωπική μου άποψη τόσο στην Τουρκία σαφώς, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που τείνει να ξεχνά την εισβολή στην Κύπρου. Εξάλλου, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη στην Ουάσιγκτον, ο Κ. Μητσοτάκης είπε ξεκάθαρα στην ομιλία του για το 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ότι θα παραστεί στις Η.Π.Α, όχι μόνο σαν εκπρόσωπος της Ελλάδας αλλά του ελληνισμού συνολικά, δείχνοντας φανερά την επιθυμία του να τονίσει και πάλι την ανοιχτή πληγή του ελληνισμού στην Κύπρο. Δεν παρέλειψε μάλιστα να αναφερθεί στις συνεχείς τουρκικές υπερπτήσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, κάνοντας ξεκάθαρη τη δυσαρέσκεια του ελληνικού κράτους για τις προκλήσεις της γείτονος χώρας. Μεγάλο ρόλο ακόμη στην ομιλία του, έπαιξε το γεγονός ότι συνέκρινε τις δημοκρατίες των δύο κρατών, τονίζοντας την πιστή αφοσίωση τόσο του αμερικανικού όσο και του ελληνικού λαού στο δημοκρατικό ιδεώδες. Η αναφορά δηλαδή στην ελληνική επανάσταση και η έμπνευση που πήρε αυτή από την αμερικανική επανάσταση, επιβεβαιώνει την κοινή ιδεολογική και κοινωνική αφετηρία των δύο κρατών.
Η ομιλία του Πρωθυπουργού δέχτηκε πληθώρα θετικών και αρνητικών σχολίων, όμως εκτιμήθηκε αρκετά από πολλούς το γεγονός ότι δε φοβήθηκε να μιλήσει ανοιχτά για θέματα που συχνά ακόμα και στην Ελλάδα αποτελούν ‘’ταμπού’’. Η Ελλάδα όμως κερδίζει πόντους επικοινωνιακά και εμφανίζεται στις παγκόσμιες δυνάμεις και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο πιο ισχυρή από ποτέ διπλωματικά και όχι μόνο. Αποτελεί μεγάλο σφάλμα η μικροκομματική εγχώρια ατζέντα να υποβαθμίζει την εικόνα μιας τόσο ιστορικής ομιλίας, ενός Έλληνα Πρωθυπουργού από όποια κομματική φαρέτρα και αν αυτός προέρχεται. Χρέος μας σαν πολίτες (όπως εννοείται και των κυβερνώντων μας) είναι η υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος και όχι η αδιαφορία μας για αυτή. Η εμφάνιση της Ελλάδας σε διεθνούς εμβέλειας και δυναμικής σημεία μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην διπλωματική ενδυνάμωση της χώρας. Πρέπει σύντομα να κατανοήσουμε ότι η μέτρια εμφάνιση μας στη διεθνή σκηνή δεν είναι αρκετή. Η Ελλάδα, ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων πρέπει να καταστεί και ηγέτιδα δύναμη σε όλη την ανατολική Μεσόγειο και Ευρώπη. Όχι για να απειλεί τις γειτονικές χώρες, αλλά για να υπερασπίζεται ακόμα πιο δυνατά τα εθνικά της συμφέροντα, οικονομικά και άλλα. Η Ελλάδα πρέπει σύντομα να αναδειχθεί, και οδεύουμε στο σωστό δρόμο.
Διαμαντής Αμπατζής, Φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης
