Το πρόσταγμά μας πρέπει να είναι η εκ βάθρων ανασύσταση του πολιτικού συστήματος και της δημοσίας διοίκησης, ένα συμβόλαιο τιμής της γενιάς μας. Η γνωσιακή υπεροχή της γενιάς μας, σε συνδυασμό με τις εμπειρίες που έχουμε βιώσει από τις πολλαπλές κρίσεις θα μπορούσε να μας φέρει ενώπιον ενός σοβαρού διλλήματος: Θέλουμε την συνέχιση του πελατειακού κράτους ή την δημιουργία ενός master plan για την Ελλάδα;

Η κατάσταση ανάγκης όπως είναι φυσικό επιφέρει αυτομάτως τον περιορισμό ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, ο οποίος ισχύει μέχρι να έρθει η επικινδυνότητα της εκάστοτε κατάστασης. Τα δικαιώματα αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν στη γενική έννοια του δικαιώματος της προσωπικότητας και περιλαμβάνουν ενδεικτικά το περιορισμό των μετακινήσεων, την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών και των επιστολών, το περιορισμό της ελευθεροτυπίας και επομένως της ελεύθερης έκφρασης, και σε περιπτώσεις πολέμου όπως είναι αναμενόμενο την υποτίμηση της ανθρώπινης υπόστασης και αξιοπρέπειας.