Η τεχνολογία και η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται από τους διαχειριστές για την παραγωγή υπερπληροφόρισης η οποία με τη σειρά της οδηγεί και σε αύξηση της παραπληροφόρησης.

Συμπερασματικά, όσον αφορά το παλαιστινιακό ζήτημα, αποτελεί το πιο συγκινητικό σύμβολο για την ανάγκη ενός λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία. Αυτό το σύμβολο από δημοκράτες, αριστερούς, σοσιαλιστές και προοδευτικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο σήμερα τιμάται και η σημαία της Παλαιστίνης αποτελεί τη σημαία της ελευθερίας σε έναν κόσμο που ακόμα την διεκδικεί. Η ιστορία βρίσκεται παντού στην καθημερινή ζωή των σημερινών κοινωνιών και σε τέτοιες στιγμές μας υπενθυμίζει την ύπαρξή της.

Με απλότητα και κατανυκτικότητα ο Δημοσθένης Παπαμάρκος μας κοινωνεί το βιβλίο του. Ένα κουβάρι πορφυρό το «Γκιάκ». Πορφυρό σαν αίμα, γιατί αίμα σημαίνει στην αρβανίτικη διάλεκτο. Τα πράγματα απλά. Ιστορίες ανέκδοτες. Κοινός παρονομαστής η α-λήθεια. Εκείνη που τουλάχιστον γνώρισαν -στα πεδία μάχης του Μικρασιατικού πολέμου- τα εννέα πρόσωπα των ιστοριών του. Mε αυτήν πορεύονται, δίχως να ξεχνούν. Η Ιστορία αλλιώς ή μάλλον η ματιά άλλη. Σωπαίνουν οι πρόσφυγες που έχουν χιλιομιλήσει. Ο λόγος στους πολεμιστές. Βετεράνοι, μάρτυρες και ακροβάτες. Τραμπαλίζονται και ακροβατούν, στο μεταίχμιο του τότε και του τώρα, μεταξύ του παρελθόντος που ντύνει το παρόν τους. Το «Γκιάκ» ως το απαύγασμα της ζωής του καθενός.