Οι Ρωμαίοι γοητεύονται από την πνευματική καλλιέργεια της Αρχαίας Ελλάδας, τη γλώσσα και τη θρησκεία της με αποτέλεσμα να αφομοιώσουν στοιχεία της στο δικό τους πολιτισμό και σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής.

Η μία γλώσσα δε λειτουργεί ως τροχοπέδη στην άλλη με την έννοια ότι οι δύο γλώσσες δεν βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους αλλά σε αρμονία στο μυαλό του ομιλητή.

Αντί να καταδικάσουμε σε ισόβια κάθειρξη τον Έλληνα, μπορούμε πρώτα να αναλογιστούμε τον πρότερο βίο του και να τον αναμορφώσουμε. Μπορούμε.